خبرگزاری سلامت: در تمامی سطوح نگرانی و دغدغه عمومی میان خانواده‌ها، مسؤلین و مقامات نسبت به وضعیت خانواده‌ها، آمار طلاق، ازدواج و روابط بین جنسی وجود دارد، اما چرا این دغدغه عمومی با وجود تمام نگرانی‌ها به یک عملیات و فعل و حرکت اجتماعی تبدیل نمی‌شود؟
عدم آموزش های صحیح در خصوص مسائل جنسی به جوانان منجر به بروز مشکلات وسیعی شده است. درباره ارتباط بین جنسی یا آگاهی های جنسیتی در سنین مختلف باید بر اساس مسائل مختص آن سن به فرزندان آموزش‌های لازم داده شود. حال در مرحله‌ای که تصحیح نگرش‌ها صورت نمی‌گیرد، مشکلاتی در همان مرحله ایجاد خواهد شد. نوجوانی که به مرحله بلوغ رسیده در صورتی که آموزش‌های لازم را در دروان کودکی ندیده باشد دچار بحران‌ها، رفتارهای از هم گسیخته، نابهنجار و محافظت نشده جنسی می‌شود که امکان دارد این مشکلات در تمام عمر گریبان گیرش باشند.
در مرحله جوانی هم به این ترتیب است و در صورت عدم کسب آموزش آگاهی‌های جنسیتی، فرد نمی‌تواند روابط پایا، صحیح، امیدوار کننده و با نشاط تشکیل دهد و در واقع این امر منجر می‌شود احتمال رغبت برای تشکیل خانواده در جوانان کاهش یابد.
به بیان دیگر، زمانی که جوان تعریف صحیحی از روابط بین جنسی ندارد، روابط نادرست جنسی منجر به این خواهد شد که تمایل آن به ازدواج و تشکیل خانواده کاهش یابد؛ حال آن که چنین افرادی در مرحله ازدواج در طول سال‌های مختلف زندگی دچار مشکلات عدیده خانوادگی و روابط نادرستی می‌شوند که گاهی از اوقات به طلاق منجر خواهد شد.
دکتر امیر مدیر مدیر کلینیک سلامت خانواده مجتمع دارویی درمانی هلال ایران می‌گوید: متأسفانه در خصوص حل مسائل بین جنسی، خانوادگی و جوانان در حیطه ارتباطات جنسی قدم‌هایی طی نشده است، در بدو امر باید پذیرفته شود که این امر مسأله عمومی اجتماعی است، تا زمانی که مشکل به صورت خیلی محدود و مختص عده‌ای افراد ناهنجار و کج رو عنوان شود. یعنی تاکنون برنامه‌ها در این زمینه مطلوب بوده و باید ادامه داده شوند و آن تعداد افراد دارای کج روی اخلاقی را اصلاح کرد ،در حالی که چنین نیست و باید پذیرفت مشکل اجتماعی و عمومی است و منوط به افراد خاصی نیست.
بر اساس آماری که از سوی وزارت بهداشت مبنی بر ابتلای 120هزار نفر به HIV اعلام شد، در تفسیر آن باید گفت یکسری از افراد با توجه به ناهنجاری‌ها و کج روی اخلاقی به این ویروس مبتلا شده‌اند و این نگاه جامعه را ایزوله می‌کند که وضعیت جامعه خوب است و تنها عده‌ای خاص دچار این بیماری هستند. در حالی که این نوک کوه یخی است که از آب بیرون آمده، بنابراین زمانی که این آمار به رسمیت اعلام می‌شود یعنی موارد بیشتری به این ویروس مبتلا هستند که تنها این آمار شناخته شده است و این امر حاکی از رفتارهای پرخطر و محافظت نشده جنسی است. بنابراین از آن تعداد 120هزار نفری نوک کوه یخی که در بیرون از آب قابل مشاهده است، می‌توانیم به آمار گسترده تری از رفتارهای پرخطر جنسی و آموزش‌های غلط و نادرست جنسی برسیم که در حال رخ دادن است.
بنابراین این که مشکل را خیلی به صورت محدود دانستن و سوق دادن آن به سمت تعداد خاصی از افراد جامعه منجر به برنامه ریزی‌های نادرست می‌شود. باید پذیرفته شود که چنین مسائلی جزء مشکلات عمومی جامعه به شمار می‌رود.
با توجه به هرم جمعیتی کشور تعداد بالایی با مسئله جنسی و مسأله بین ارتباط خانوادگی مواجه هستند، در قدم بعدی باید پذیرفته شود که مسؤلیت هر مسأله‌ای تاکنون وجود داشته با والدین، معلم، مدیر، مسؤل و ... بوده و با فرافکنی و متهم کردن دیگران و فضاهای مجازی و اینترنت هیچ دستاوردی برایمان حاصل نخواهد شد. ارتباط والدین با فرزندان و وضعیت موجود در جامعه حاصل برنامه‌های گذشته خودمان بوده است، بنابراین با پذیرش این موضوع در صورتی که ارتباط والدینی با فرزندش مطلوب نیست یا اگر جامعه با نسل جوانان دچار مشکلاتی است به دلیل برنامه‌های نادرست ما بوده و باید آنها را مورد بازنگری قرار داد. اگر این مسأله پذیرفته نشود نتیجه آن بدون هیچ گونه دستاوردی برای ما منجر به محدودیت و ممنوعیت بیشتر ارتباطات مجازی، اینترنت و ... خواهد شد.
فرهنگمان را به سرمایه اجتماعی تبدیل کنیم
در قدم سوم باید پذیرفت که می‌شود کاری کرد، یعنی باید قبول کنیم که با برنامه ریزی و آموزش صحیح، تصحیح و تغییر نگرش‌ها می‌توان کارهای عمده ای در مسائل خانوادگی و مسائل جنسی انجام داد. این امر به طور قطع نیازمند کار و برنامه ریزی است. خوشبختانه دارای فرهنگ غنی هستیم و دستمان پر است، اگر نتوانیم این فرهنگ را به سرمایه اجتماعی تبدیل نکنیم مشکلات در این زمینه حل نخواهد شد.
کد خبرنگار: 410100
نظر شما